Wensen voor een nieuwe tijd

Wat kan ik genieten van de heerlijk geurende kerstboom, de lichtjes in het donker, de voorbereidingen voor de feestdagen, de warmte en de gezelligheid.

Het is iets wat ik heb moeten leren, vroeger keek ik er niet naar uit maar zag ik er altijd tegenop. Nu mijn leven er heel anders uitziet, en ik juist kan en wil genieten van deze dagen, neem ik de nare herinneringen natuurlijk wel mee. Het heeft nu vooral plaats gemaakt voor een leegte, het gevoel van eenzaamheid terwijl ik begrijp me niet verkeerd juist dankbaar ben dat ik een ander leven heb. Het komt vast door de gedachte, de films en de soaps waaruit blijkt alsof het één grote familiefeest is vol van liefde en saamhorigheid. Elk jaar mis ik toch een beetje familie en hoewel ik een hele lieve schoonfamilie heb voelt het niet als mijn familie. Om het nog ingewikkelder te maken ik mis mijn familie niet maar een familie van mij, zo één uit de films.

Gelukkig krijg ik er elk jaar weer een nieuwe liefdevolle herinnering bij waardoor het gevoel van leegte en eenzaamheid naar de achtergrond verdwijnen en het steeds kleiner word. Nu ik ouder ben weet ik ook dat het niet realistisch is om te denken dat ik de enigste ben, zonder familie zo een als uit een geweldige en vooral ontroerende kerstfilm. Het raakt mij dan ook diep om verhalen te lezen of tegen te komen van jonge kinderen die al 'alleen' in het leven moeten staan. Misschien is het een idee om het beeld iets aan te passen voor juist die mensen die ook niet alleen willen zijn met kerst maar het wel zijn..

In de afgelopen jaren heb ik steeds beter kunnen leren om te kijken naar wat ik wel heb en niet naar wat ik niet heb. Ik voel me dan ook gezegend met een geweldige partner en gelukkig heb ik veel meer lieve, bijzondere en geweldige mensen om mij heen.

Steeds meer verlang ik naar een eigen gezin, mijn eigen familie. Helaas is deze wens nog steeds onvervuld maar wat hebben we een vooruitgangen gemaakt in het jaar 2012. Het was niet altijd even leuk, de onderzoeken, de operatie maar het gaf zo veel duidelijkheid en antwoorden over mijn lichaam. Daarnaast zijn we gestart met de behandelingen en ook al zijn ze keer op keer mislukt wat natuurlijk veel verdriet met zich mee bracht, wel is het zo dat mijn lichaam het steeds wat langer vasthoudt. Door al het verdriet, de tegenslagen en de teleurstellingen zijn 'Moffel' en ik alleen maar meer van elkaar gaan houden. Zelfs zoveel dat we ons geluk willen uitspreken, willen delen en willen vastleggen op onze dag. In het nieuwe jaar zullen we als mijn en vrouw door het leven gaan en zullen we dezelfde achternaam dragen, zijn achternaam. Zo vormen we toch al een beetje een gezin en heb ik mijn eigen familie.

Het jaar 2012 is bijna aan zijn einde gekomen, het heeft veel gebracht zowel negatief als postief. We worden daardoor steeds krachtiger, als mens en als paar en we weten dat we het samen wel overwinnen. Vol van liefde zullen we het jaar afsluiten en is het weer tijd om te wensen voor een nieuwe tijd.

Straks worden onze wensen waar
Wie weet, misschien
- we zullen zien -
wel in het nieuwe jaar

Liefs Piertje